Met het Memory of the World-programma en specifiek het register wil Unesco waardevolle archieven, bibliotheekcollecties en individuele werken conserveren en beschermen tegen verwaarlozing, verval of soms zelfs moedwillige vernietiging, vertelt Tim de Haan, die vanuit Unesco nauw betrokken is bij dit programma. ‘Memory of the World bestaat al dertig jaar en creëert bewustzijn voor het belang van documentair erfgoed voor het collectieve geheugen van de mensheid.’

Ook digitaal materiaal heeft zijn intrede gedaan…

‘Onbedoeld zie je dat bij het register vooral relatief oude items worden voorgedragen. Materiaal dat voldoet aan het beeld dat veel mensen hebben bij documentair erfgoed: perkament, handgeschreven stukken, gezeefdrukt papier, doorleefde boeken met lederen banden. En tegelijkertijd hebben we de afgelopen drie, vier decennia enorme slagen gemaakt op het digitale vlak. Niet alleen in het digitaliseren van dat oude materiaal. Juist ook digitale communities, games en digitale kunst hebben hun intrede gedaan.’

… en dat blijkt uitermate kwetsbaar te zijn

Ook dit blijkt uitermate kwetsbaar te zijn en gevoelig voor verval, merkt Tim op. ‘Dat De Digitale Stad – juist ook met het verhaal erachter, met webarcheologie en met een enorme inspanning als digital born erfgoed weer tot leven is gewekt – nu die Unesco-status krijgt, is belangrijk. Het is een erkenning dat ook relatief jong én digital born erfgoed hiervoor in aanmerking komt. Bovendien inspireert het anderen om met dezelfde blik naar recenter digitaal erfgoed te kijken.’

Bron: Netwerk Digitaal Erfgoed