1 min

Vrouw des huizes

Hoewel bouwtekeningen evenals de naam van de bouwheer niet bekend zijn is het Regthuys waarschijnlijk gebouwd in de 2de helft van de 17de eeuw. Enkele 17de-eeuwse schoutrechtelijke stukken in het Rijksarchief te Haarlem, bewijzen de aanwezigheid van het gebouw in genoemde periode door de slotzin ‘In het Geregthuys tot Anckeveen’. Tot aan haar overlijden in 1753 was het gebouw in eigendom van de Ankeveense ambachtsvrouwe Maria Elisabeth de Walé. Nadien kwam het in bezit van haar erfgenamen, die ‘het huys en erf genaamt het Regthuys te Ankeveen met zijn stallingen, bepotingen en beplantingen en al hetgeen daar op aard en nagelvast is’ in 1803 verkochten aan Nicolaas van Laar.

Van Blarcumlaan

Na zijn overlijden in 1835 ging het pand over naar zijn dochter Anna die gehuwd was met de burgemeester van Ankeveen en tevens veenman (eigenaar van een vervenerij) Hein van Blarcum. Het pand bleef in eigendom van deze familie tot het overlijden van Chris van Blarcum in 1934. Hij vermaakte bij testament het Regthuys met de tuin en landerijen aan de Ankeveense St. Martinusparochie, onder voorwaarde dat zijn trouwe huishoudster Rika Fakkeldij er tot haar dood kosteloos mocht blijven wonen.

Na haar overlijden in 1950 werden huis en het omliggende terrein bij voorkeur aan een parochiaan verkocht, waarna het korte tijd later in eigendom kwam van de gemeente Ankeveen die de voormalige tuin achter het Regthuys bestemde voor woningbouw en het pand, na een ingrijpende restauratie, voor lokale culturele doeleinden. Toen de onderhoudskosten voor de in 1966 samengevoegde gemeente ‘s-Graveland te hoog werden, kreeg het pand weer een particuliere bestemming. De ‘Van Blarcumlaan’ op de plaats waar eens de grote tuin achter het Regthuys lag, herinnert nog aan de grote invloed die de familie had in het oude dorp.

Publicatiedatum: 24/05/2013