Wat geeft een beter beeld van de zeventiende en achttiende eeuw dan persoonlijke brieven? De verhalen van gewone Hollanders die de geschiedenisboeken niet hebben gehaald. Hun brieven werden door de Engelsen in beslag genomen op gekaapte Nederlandse schepen. Ze hebben hun bestemming nooit bereikt, maar worden nog steeds bewaard in het archief van de High Court of Admiralty in Londen. In het boek ‘Zeepost’ krijgen sommigen van hun een stem.
>Recent is bij uitgeverij Noordboek een nieuw boek van Aletta Stevens verschenen: ‘Ontsnapping naar Bath – De gedenkwaardige reis van een Joodse vluchteling’.
>
1 min
Twee weken voor de Brexit haalt Het Scheepvaartmuseum in Amsterdam twee zeldzame wandtapijten naar ontwerp van Willem van de Velde de Oude (1611-1693) vanuit Engeland naar Nederland. Het is de grootste aankoop uit de geschiedenis van het museum. De transactie van het belangrijke Nederlands-Engels erfgoed vindt plaats tegen het decor van een hectisch Brexit-jaar. De kunstwerken arriveren op 21 januari in het museum en zijn vanaf 2 oktober 2020 zichtbaar voor het publiek.
> 3 min
Waaraan denk je bij Purmerend? ‘Eentonige buurten.’ ‘Saai uit de kluiten gegroeid dorp.’ Zo luiden de reacties gewoonlijk. Saai? Stap het Purmerends Museum binnen en kijk welk prachtig sieraardewerk hier is gemaakt. Hier groeiden creatieve architecten op. Trek die denkbeeldige grauwsluier over de stad weg en je ziet zowaar een kasteel.
>“‘Onze kajuit is vol van het razend motorgeweld. Buiten valt de regen in stromen neer en slaat door de geopende vensters, al spoedig druppelt een straaltje water van boven neer. En er staat een straffe westenwind, we zullen dus voortdurend tegenwind hebben.” De eerste commerciële vlucht van de KLM van Amsterdam naar Londen verliep nogal bumpy.
>Tot omstreeks 1880 vond op de huidige Oude Vismarkt de vismarkt plaats. Voor de droogmaking van het Beemstermeer kende Purmerend een bloeiende en lucratieve aalvisserij. Toen Purmerend in 1410 stadsrechten kreeg, hield de graaf van Holland het visrecht op de Where aan zich en daarmee dus ook de opbrengsten ervan. Dat betekende dat de graaf de pachtgelden opstreek en niet de stad.
>