Oneindig Noord-HollandBeleef de geschiedenis van jouw provincie
NL | EN

Durgerdam

Kent u deze oude kersttradities nog? 'Gestuurd door storm en winden, geen redding was te vinden' Het Goudriaankanaal Durgerdam: 'witte kapel' is blikvanger van middeleeuws damdorp Watersnood in Waterland (1825)

Kent u deze oude kersttradities nog?

Kerstbomen met lichtjes, samen zingen, aan de kerstdis of naar de mis. De manier waarop we Kerst vieren, kennen velen van ons nog uit onze jeugd. Toch veranderen tradities ook en hebben oude Kerstgebruiken plaats moeten maken voor nieuwe. Kent u bijvoorbeeld het branden van het Kerstblok nog, of de Amsterdamse nachtwachtliedjes?

>

‘Gestuurd door storm en winden, geen redding was te vinden’

In de strenge winter van 1849 trok de Durgerdammer visser Klaas Bording met zijn twee zoons erop uit om bot te kloppen op de dichtgevroren Zuiderzee. Niet wetende dat ze pas twee weken later weer voet aan wal zouden zetten. Hun barre tocht op een ijsschots, overgeleverd aan de elementen, spreekt nog steeds tot de verbeelding.

>

Het Goudriaankanaal

Na de watersnoodramp van 1825, waarbij grote delen van Waterland onder water kwamen te staan, wilde koning Willem I Amsterdam tegen stormvloeden beschermen door het al geruime tijd dichtslibbende IJ af te sluiten. Om de stad toch een goede verbinding te geven met de Zuiderzee en daarmee met de wereldzeeën, werd besloten om een kanaal van IJdoorn door Waterland, de Gouwzee en Marken te graven.

>

Durgerdam: ‘witte kapel’ is blikvanger van middeleeuws damdorp

Vooral op plekken waar land- en waterwegen samenkwamen bij een dam ontstond in de middeleeuwen handelsactiviteit. Handelaren, vissers, zeelieden en ambachtslieden gingen zich vestigen bij zo’n dam. Ook Durgerdam kent een soortgelijke ontstaansgeschiedenis. Echter, het oorspronkelijke dorp, vroeger IJdoren of IJdoornickerdam genaamd, is aan de golven ten prooi gevallen.

>

Watersnood in Waterland (1825)

Op donderdag 4 februari 1825 sloeg de Zuiderzee vernietigend toe. Tijdens een zware storm braken overal de dijken. Ook Waterland, de Zaanstreek en de Zeevang verdwenen onder water. Gelukkig bleef het aantal slachtoffers in Waterland tot zeven personen beperkt. Dat kwam doordat er direct een reddingsactie op gang kwam. Kapitein Pakes speelde daarin een hoofdrol.

>