Op 22 oktober 2024 vond een Duitse toerist een botstuk bij paal 21 en bracht dat naar Ecomare. De conservatoren zagen meteen dat het een stuk borstbeen van een vogel was. Vergelijking met borstbenen van allerlei soorten vogels leverde echter niets op. Bij het bekijken van afbeeldingen rees het vermoeden dat het van een inmiddels uitgestorven reuzenalk zou kunnen zijn.
Vervolgens werd Bram Langeveld ingeschakeld, conservator van Het Natuurhistorisch In Rotterdam en specialist op dit gebied. In het Amsterdam Center for Ancient Studies and Archeology van de Universiteit van Amsterdam kon men het botstuk vergelijken met een bestaand skelet van een reuzenalk. Dit skelet werd in 1977 in een sloot bij een Romeinse vindplaats bij Velsen gevonden. De onderzoekers waren er snel uit: het is inderdaad een reuzenalk.
Texel was in de negentiende eeuw ook de plek waar een skelet van deze vogel is gevonden. Reuzenalken hebben hier alleen overwinterd. Net als de dodo was het een grote vogel die niet kon vliegen en daardoor een gemakkelijke en aantrekkelijke prooi was voor de mens. In 1844 zijn de allerlaatste reuzenalken gedood.
Tekst: Arnoud van Soest
Publicatiedatum: 09/12/2024
Vul deze informatie aan of geef een reactie.