2 min

Cor Pirovano is nu bezig Bob Dylan opnieuw te schilderen. Tussen de eerste en de tweede Bob Dylan kwam er een huwelijk en er kwamen kinderen. Een van die kinderen vroeg waarom hij niet meer schilderde en gaf hem verf, penselen en een doek met sinterklaas. Het was voor hem een reden om weer te beginnen. Na verloop van tijd nam Cor les bij een schilder uit Uitgeest. Hij wilde de techniek beter beheersen. Dat stimuleerde hem en hij kreeg het weer helemaal te pakken.

Cor en zijn vrouw lezen veel kranten. Elke dag ziet hij de Volkskrant, het Dagblad Kennemerland en the Guardian. Daarnaast leest hij nog veel andere kranten, Zijn vrouw leest die kranten ook graag, het is dus niet alleen voor hemzelf. Die kranten zorgen voor de inspiratie. Daar vindt hij de thema’s voor wat hij schildert.

Schilderij van Cor Pirovano.

Cor vertelde me dit verhaal, Daarna gingen we naar zijn schilderijen kijken. Tot mijn stomme verbazing zag ik als thema van zijn werk vooral mensen. Ik zag zijn kleinkinderen. Ik zag een Indische vrouw achter een fornuis vol pannen Een groep Afghanen. Spanjaarden, een Fransman. De foto’s die hij als materiaal gebruikte kwamen vooral uit de krant.

Ik voelde meteen verwantschap. De Grote Kerk zijn we Mensenkerk gaan noemen. Met de kerk zoeken we ook naar de mensen. Zij zijn een inspiratiebron. Toen was voor mij duidelijk dat deze eerste tentoonstelling van Cor Pirovano in de Mensenkerk ‘moest’ hangen.

Schilderij van Cor Pirovano.

Cor schildert realistisch. Hij wil dat een geschilderd plastic zakje er ook echt als een plastic zakje uitziet. Hij is een ambachtsman, hij wil het precies. Hij stootte op het fenomeen gezicht. Het overkwam hem dat mensen zeiden dat het gezicht niet echt leek. Sindsdien mijdt hij het schilderen van een gelaat en face. Hij kiest liever een andere houding waarbij het gezicht jou niet direct aankijkt.

Cor is niet bezig met het schilderen vanwege de handel. Er staan ook geen prijzen bij. In zijn flat is in de kelder veel muurruimte die hij mag gebruiken om er schilderijen op te hangen. Want je moet wel een oplossing bedenken voor al die schilderijen als ze klaar zijn. Zo voegt hij een mooi element toe aan het sous terrain van de flat aan de Beatrixlaan.

De tentoonstelling met schilderijen van Cor Pirovano is van 10 februari tot 16 mei te zien in de Grote Kerk Beverwijk.

Tekst: Bert Kisjes, Grote Kerk Beverwijk