2 min

Te midden van andere opkomende attracties zoals speeltuin ‘Duinvermaak’ aan de Breelaan, het Bergense Openluchttheater en het zwembad ‘De Bergermeer’ op het landgoed Karperton, adverteerde Van Keulen elke week in de Bergensche Badbode met teksten als: “Lachen, lachen, lachen. Bezoekt het attractieterrein ‘De Bedriegertjes’. Groots amusement voor jong en oud. Vrij entree. Verplichte consumptie.” In wervende folders prees hij het park aan met zijn glijbanen, schommels, wippen, lachspiegels, kettingbrug, hobbelende geit, klimpaal, draaimolen, apenkooi en dwaaltuin op het 10.000 vierkante meter grote speelterrein. Met het huisje van Hans en Grietje en een natuurgetrouwe afbeelding van Roodkapje en de wolf kreeg het park ook Efteling-achtige trekken.

Folder van ‘lunapark’ De Bedriegertjes, laat jaren dertig. Beeld: ‘Ik was erbij’, deel 2 (2010).

Waterspuiten

De bedriegertjes, zoals de waterspuiten met de plotselinge waterstralen genoemd werden, waren dé attractie van het Lunapark. Het idee van de bedriegertjes had Piet van Keulen opgedaan op het landgoed Rozendaal bij Arnhem. Hier lag een betonnen plaat van enkele vierkante meters waarin 250 lastig zichtbare spuitgaatjes waren verwerkt. Op gezette tijden spoot het water plotseling omhoog. De clou was met handen en voeten zoveel mogelijk gaatjes dicht te houden. In de Bergense uitvoering van de bedriegertjes waren het ruitertjes, in een miniatuuruitvoering van het Alkmaarse Waaggebouw, die elk uur aankondigden dat de fonteintjes zouden gaan sproeien.

Schoolreisjes

Naast Artis, het Muiderslot, het vogelpark Avifauna en een dagje Texel voerden vele schoolreisjes in het naoorlogse Nederland naar Bergen. Bussen vol schoolkinderen kwamen naar het gevarieerde Lunapark en verdrongen zich voor het metalen ratelhek dat slechts één persoon tegelijk naar binnen liet. De speeltuin was ook een geliefde bestemming voor een gezinsuitje met attracties voor alle leeftijden en consumpties tegen een billijke prijs. Het leverde mooie tijdsbeelden op van schommelende moeders in bloemetjesjurken en op de achtergrond blijvende vaders, een Miss Blanche in de mondhoek, kijkend naar attributen als de familiehobbel, de loopschijf, de oceaangolf, de Jaesschommel, de rodelbaan, het vliegend rad en de draaiton. De dag werd besloten met een rondrit met Bello door de kom van het dorp waarna een glas mierzoete limonade wachtte, vergezeld door een menigte wespen, op de lange houten banken bij de ingang.

Restanten van de voormalige speeltuin De Bedriegertjes aan de Oude Bergerweg in de zomer van 1989. Achter de boom is al een klein deel van het dak ingezakt. Beeld:Trees Staarink-Bruinsma.

Pesiebad

In 1971 zette Piet van Keulen, toen 73 jaar oud, een streep onder het speelse gebeuren. Speeltuin De Bedriegertjes werd verpacht aan Luus en Niek de Moel. In december 1982 verhuisden het concept en de speeltoestellen naar het terrein van het voormalige Pesiebad. Op de plek van de fameuze speeltuin is nu het tennispark De Bedriegertjes van de familie De Buy gevestigd. De naam houdt de herinnering levend. De zoete lucht van de oranje limonade is inmiddels opgetrokken maar voor wie stilstaat en luistert, is het geratel van het metalen toegangshek en het gejoel van honderden spelende kinderen nog hoorbaar.

Auteur: Jan van Baar

Publicatiedatum: 16/08/2011