Het boek ‘De Zure Stad’ is een biografie van een wijk, van haar bewoners, van een eetcultuur die de stadsgrenzen overschrijdt. Het boek was een groot succes, aan aandacht had het boek geen tekort. Het artikel over het boek was niet alleen het meest gelezen artikel op Oneindig Noord-Holland, maar kreeg nog een interessant staartje.
>
6 min
Tot aan de Tweede Wereldoorlog, toen driekwart van de Joodse bevolking door de nazi’s werd uitgemoord, kende Amsterdam een levendige straathandel in zuur, zoals augurken en uitjes. Die merendeels Joodse straathandel, met zijn ‘augurkiesmannen’, is niet meer. Van de destijds tientallen Amsterdamse zuurinleggerijen is er nog maar één over.
>Voor veel Joodse Amsterdammers was Kamp Westerbork op de Drentse hei hun laatste verblijfplaats in Nederland. Het doorgangskamp was door de nazi’s ingericht als een stad, waar het normale leven zoveel mogelijk door kon gaan. De gevangenen hoopten er zo lang mogelijk te blijven, want wie op het wekelijkse transport naar het oosten werd gezet, wachtte een inktzwarte toekomst.
>De Amsterdamse Nieuwmarktbuurt was in de jaren zeventig centrum van verzet tegen grootschalige sloop, wat leidde tot een nieuwe aanpak: bouwen voor de buurt. In maart vierde ontmoetingscentrum Huis De Pinto het eerste lustrum, reden voor een duik in de historie.
>