Vandaag presenteert de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) een zeer bijzondere vondst in het auditorium van het Rijksmuseum Amsterdam. Het gaat om een houten dwarsfluit uit de vroege zestiende eeuw. Daarmee is het de oudst bekende fluit van Nederland.
>Vlak onder het dorpje Warder is achter de hoge IJsselmeerdijk onlangs een nieuw natuurgebied aangelegd. De 13 hectare grote Zandbraak is van oorsprong een dijkdoorbraak, zoals er zo vele geweest zijn in de vroegere Zuiderzeedijk. De braak is in 1866 ingepolderd op initiatief van twee boeren. In een deel van de polder is weer open water gekomen, waarmee het gebied heel aantrekkelijk is geworden voor weidevogels. Niet toevallig, want de Zeevang is een van de belangrijkste weidevogelgebieden in Noord-Holland vanwege de rust, ruimte en aanwezigheid van vochtig grasland. Dat dit niet vanzelf gaat, blijkt uit de aanleg van de Zandbraak als nieuw natuurgebied.
>Staand op de kruin van de oude Zuiderzeedijk heeft men zicht op de sporen die de roerige ontstaanswijze van polder De Zeevang in het landschap heeft achtergelaten. Achter de kronkelige zeedijk ziet men diverse binnenmeertjes. Dit zijn restanten van vroegere dijkdoorbraken en ze heten braken of wielen. Op de dijk tussen Edam en Hoorn passeert men er een aantal, zoals de Heintjesbraak, Zandbraak, Groote Braak en Moordenaarsbraak. Deze laatste benaming is een verwijzing naar het geweld waarmee zulke dijkdoorbraken gepaard ging. Wie pal achter de Zuiderzeedijk woonde, was zijn leven nooit zeker.
>De kerk die u voor u ziet, is geen gewone kerk. In plaats van een schare kerkgangers zult u een groep sportende schoolkinderen in de kerk aantreffen. Het had weinig gescheeld of de kerk was ten prooi gevallen aan de slopershamer. Het is zuiver te danken aan de inzet van de Wardenaren dat de kerk nog overeind staat.
>