Waar soldaten in andere landen vrolijk naar het front trokken om te vechten voor volk en vaderland, heerste deze sfeer in Nederland aanzienlijk minder. Nederland besefte dat het maar een klein land was en voelde weinig voor het vechten voor roem en heldendom, zoals dat in de andere Europese landen wel het geval was. Toch moest Nederland in actie komen. Het land was erg bang dat Duitsland als winnaar uit de oorlog zou komen en dan zou het moeilijk zijn om de Nederlandse onafhankelijkheid te behouden. Zo’n 200.000 soldaten werden in rap tempo gemobiliseerd en Nederland bereidde zich voor op een verdedigingsoorlog. Als Nederland bedreigd werd, stonden de jongens klaar om terug te vechten. In de praktijk betekende dit echter dat men in de forten niets anders deed dan afwachten. Tijdens de mobilisatie waren de soldaten ingekwartierd in de forten van de Stelling van Amsterdam. Dit was een 135 km lange verdedigingslinie die tussen 1880 en 1920 werd gebouwd om Amsterdam te verdedigen met behulp van onze grote vriend en vijand: het water.