3 min

De boomstobbe is een stille getuige van het verleden, de diepe tijd van veenmoerassen, strandwallen en uitgestrekte bosgebieden, van de bodem waarop Haarlem later is gebouwd. Een tijd die ontzaglijk veel langer duurde dan de periode die Haarlem nu bestaat. De diepe tijd omvat de geschiedenis van de aarde, die zich uitstrekt over miljarden jaren, ver voor de opkomst van menselijke beschaving. De verbeelding van de diepe tijd wordt in de tentoonstelling op diverse manieren getoond, met fotografie, tekeningen, installaties, video, textiel en naturalia. De deelnemende kunstenaars laten de onmetelijkheid van de diepe tijd zien. Hun werk nodigt uit anders te kijken naar natuurverschijnselen die millennia beslaan zoals de vorming van gletsjers, stenen, fossielen en mineralen. Door waardering voor deze diepe tijd kunnen we verder kijken dan ons eigen leven in het hier en nu en daardoor geïnspireerd streven naar een betere nalatenschap voor toekomstige generaties.

Sjoerd Buisman, geheelde wonden Herbarium, 2015.

Jacobien de Rooij maakt een visuele vertaling in de vorm van muurtekeningen van de begroeiing die al eeuwen floreert in Haarlem en omgeving. De video The Last Song of the Sun van Jeanne Aubert is een hedendaagse mythe over het verdriet en de woede van de zon, die het land en zichzelf verbrandt, totdat beide donker worden. De foto’s van Fabio Barile zijn studies van het landschap, met bijzondere aandacht voor de geologie en hoe de tijd op het land inwerkt. Douglas Mandry werkt op het snijvlak van fotografie, technologie, wetenschap en beeldhouwen. Hij onderzoekt in zijn werk de relatie tussen mens en natuur, en hoe de natuur wordt waargenomen door middel van representatie. De installatie Onder het plaveisel wervelen de wortels (2022-2024) van Tanja Smeets omringt de bezoeker met oerachtige plantstructuren die zich met de ruimte verweven. Met haar wandtapijten uit de serie Set in Stone (2021-2024) benadrukt Lisa van Casand dat we onze houding tegenover de aarde moeten veranderen: in plaats van haar uit te buiten, moeten we solidariteit tonen. Sjoerd Buisman, die gelijktijdig met Het geheim van de diepe tijd… zijn solotentoonstelling De natuur van Sjoerd Buisman in het museum presenteert, onderzoekt in zijn werk de groeiprocessen en structuren van bomen en planten.

Jeanne Aubert, The Last Song of the Sun, 2020.

Het geheim van de diepe tijd… nodigt uit tot verwondering over de immense tijdsspanne van het universum en onze rol als bewoners van onze aarde. Het herinnert ons eraan dat ons leven slechts een klein onderdeel is van een veel groter geheel, en dat we de verantwoordelijkheid hebben om onze aarde te koesteren en te beschermen voor de generaties die na ons komen.

Tanja Smeets, Onder het plaveisel wervelen de wortels, 2022/2024, fotografie: Mike Bink.

Het geheim van de diepe tijd… is na D(R)AAD. Over borduren als protest en genezing, de tweede kleine tentoonstelling in de reeks Laat los en koester, samengesteld door gastcurator Kim Knoppers, die onderzoekt hoe hedendaagse kunst kan bijdragen aan een nieuwe beleving van cultureel erfgoed. De reeks reflecteert met hedendaagse vraagstukken en actuele thema’s op objecten, verhalen en thema’s uit de historische tentoonstelling Allemaal Haarlemmers – over 1000 jaar stadsgeschiedenis, en werpt hierop een alternatieve en ruimere blik, buiten de grenzen van Haarlem en haar directe omgeving.

Bron: Verwey Museum Haarlem

Publicatiedatum: 02/05/2024