Voor het ontstaan van de namen ‘Kabeljauwen en Hoeken’ zijn meerdere verklaringen. De Kabeljauwen werden zo genoemd, omdat het wapen van het geslacht Beieren – voor wie zij vochten – aan de schubben van een vis doet denken. Een andere verklaring is dat de vis kabeljauw naarmate ze groter wordt steeds meer gaat eten, waardoor ze nog weer groter en sterker wordt en weer meer gaat eten. De tegenstanders kregen de naam Hoeken, omdat met een Hoek (haak) een kabeljauw gevangen kan worden.

De Zoen van Delft (zoen betekent hier verzoening) maakte op 3 juli 1428 een einde aan deze bijna honderd jaar durende twist, met een vredesverdrag tussen Jacoba van Beieren, gesteund door de Hoeken, en hertog Filips van Bourgondië met zijn Kabeljauwse aanhang. Bepaald werd dat Jacoba de titel van gravin van Holland mocht blijven dragen, maar dat Filips als ruwaard de daadwerkelijke macht over Holland, Zeeland en Henegouwen kreeg. Ook werd hij tot de officiële opvolger van Jacoba benoemd. Dankzij het verdrag werden twee belangrijke organen in het leven geroepen: de Raad van Holland (ook wel Hof van Holland) voor de rechtspraak en de Staten van Holland voor het bestuur en advies.