Het geld voor de aankoop van de grond voor het sanatorium kwam uit het Koperen Stelen Fonds Nieuwe Levenskracht. Genoemd naar de koperen steeltjes, waarop de diamantbewerkers de ruwe diamanten vastzetten. Met de opbrengst van de verkoop van gebroken stelen kon in 1919 het 120 ha grote landgoed bij Hilversum worden gekocht. Door allerlei omstandigheden werd het sanatorium pas geopend op 12 juni 1928. Het gebouw is ontworpen door Jan Duiker, samen met B. Bijvoet en constructeur J.G. Wiebenga. Het complex is een goed voorbeeld van het Nieuwe Bouwen. Karakteristiek zijn de staalconstructies met beton, afgewerkt met helder wit stucwerk, de blauw geschilderde dunne, stalen kozijnen en de grote glasoppervlakken. De hele architectuur ademt een sfeer van lucht, licht en ruimte. Omgeven door een prachtig bos- en heidegebied konden tuberculosepatiënten hier in alle rust herstellen.