De venige en drassige oeverlanden tussen Amsterdam, Haarlem en Leiden waren eeuwenlang een makkelijke prooi voor het uitdijende Haarlemmermeer, dat ook wel bekend stond als de ‘waterwolf’. Koning Willem I nam in 1839 het definitieve besluit tot drooglegging van het Haarlemmermeer. Tussen 1848 en 1852 stampten en sisten drie stoommachines dag en nacht om het hele Haarlemmermeer droog te leggen. Op 1 juli 1852 viel de Haarlemmermeer droog en kwam 18.000 hectare vruchtbare landbouwgrond beschikbaar voor pionierende boeren. De waterwolf was getemd. De naam komen we echter nog op veel plekken in de Haarlemmermeer tegen. Zo draagt een straat in Hoofddorp deze naam, is er een groot onderhoudsbedrijf naar vernoemd, een basisschool en een dorpshuis. Maar de historie van het gebied leeft ook voort in de in 2013 aangelegde Waterwolftunnel onder de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder.