Na de Tweede Wereldoorlog was het voor veel meisjes niet vanzelfsprekend geweest dat zij na de lagere school verder konden leren. Meer dan de huishoudschool zat er vaak niet in. Dat terwijl veel vrouwen zich graag wilden ontwikkelen, of op zijn minst hun kinderen wilden kunnen helpen bij hun huiswerk.

Het plan voor de Moedermavo kwam van Anton Remmers, directeur van de Dr. Ariëns Mavo in Middenmeer. Naar aanleiding van de vraag van een moeder van een van zijn leerlingen, die graag ook naar de mavo wilde, plaatste Anton Remmers een oproepje in de krant. Was er meer animo voor dagonderwijs voor volwassen vrouwen?

Vanuit het hele land kreeg Remmers dolenthousiaste berichten. Vol goede moed ontwikkelde hij een mavocursus waarbij vrouwen twee à drie ochtenden per week middelbaar onderwijs kregen. Dat was een groot succes. In korte tijd ontstonden door het hele land moedermavo’s, waar duizenden vrouwen alsnog hun middelbareschooldiploma haalden.