Op 8 mei 1880 werd de eerste openbare kinderspeeltuin van Nederland geopend. Er bestonden al particuliere speeltuinen, zoals bij het Tolhuis in Amsterdam-Noord, maar hier werd vaak toegang of een verplichte consumptie gevraagd. In de speeltuin aan het Tweede Weteringplantsoen konden kinderen uit de volksbuurten gratis terecht. Het was een omheind terrein van zo’n vijftig bij zeventig meter en omvatte klimladders, kegelbanen, schommels, een draaimolen, wippen en rekstokken. Daarnaast lag er ook een croquetveld en waren er bikkels en springtouwen beschikbaar voor de kinderen. De kinderen konden niet geheel ongestoord hun gang gaan, want er was wel degelijk toezicht. Dagelijks werd het reglement van orde voorgelezen en de toegang werd gecontroleerd. Wie zich niet aan de regels hield, werd de speeltuin uitgezet door de oppassers: oudere kinderen met een rode band om de arm, die aangewezen waren om toezicht te houden. Het Amsterdamse initiatief vond in het hele land navolging en luidde het begin van de speeltuinbeweging in. De speeltuin aan het Tweede Weteringplantsoen bestaat tegenwoordig nog steeds.