Niemand wist wie de Duitse onderofficier, sergeant Feldwebel Bamberger van de Geneeskundige Dienst van de Wehrmacht, op die zaterdagavond in januari 1943 in de rug neerschoot. Het onderzoek naar aanleiding van de schietpartij leverde geen enkele aanwijzing op omtrent de identiteit van de dader. Het gerucht deed de ronde dat het ging om jaloerse liefdesperikelen tussen Bamberger en een onbekende andere Duitser. Echter, voor de Duitse autoriteiten deed de identiteit van de dader er niet echt toe. Generaal F.C. Christiansen, opperbevelhebber van de Wehrmacht in Nederland, was des duivels en eiste wraak. Die kreeg hij. Hoewel de hoogste Duitse politieautoriteit, de SS-er H.A. Rauter, wist dat het pas begonnen onderzoek nog gaande was, stelde hij vast dat de dader ‘in kringen van joden en communisten’ gezocht moest worden. Zij zouden boeten.
In de duinen bij Bloemendaal zijn veel Nederlanders geëxecuteerd. Langs de Zeeweg van Bloemendaal naar Zandvoort in de Haarlemse Waterleidingduinen zijn aan het eind van de oorlog massagraven ontdekt, waar de lichamen van zeker 350 Nederlanders in zijn aangetroffen. Er zijn in de duinen meerdere monumenten ter ere van verschillende gebeurtenissen in de oorlog te vinden. De monumenten ter herinnering aan de executie van 2 februari 1943 bevinden zich aan weerszijden van een wandelpad, dat aansluit op een fietspad.