‘Jacobus van Looy werd 12 September 1855 te Haarlem geboren. Na het overlijden van zijn ouders werd hij op 5-jarigen leeftijd opgenomen in het Burgerweeshuis, waar hij het onderwijs genoot der gestichtsschool. Op 11–jarigen leeftijd kwam hij als letterzettersleerling bij de firma A. C. Kruseman. Na twee jaar ging hij van de typografie over naar het huis- en rijtuigschildersambacht, dat tot zijn 22e jaar door hem werd uitgeoefend. Vooral door de bemoeiingen van zijn leermeester in het teekenen, den kunstschilder D. J. H. Joosten, en daartoe in staat gesteld door eenige Haarlemsche ingezetenen en door de Teyler-stichting, kon hij leerling worden aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten te Amsterdam, waar hij zich in 1877 vestigde. In 1879 verwierf hij het diploma voor Middelbaar Onderwijs in het teekenen en in, 1884 won hij den „Prix de Rome” aan de Amsterdamsche Academie. Omstreeks 1890 werden zijn eerste litteraire werken uitgegeven. Zijn voornaamste werken zijn “Proza”, “Gekken”, “Feesten”, “De Wonderlijke avonturen van Zebedeus”, “Jaapje” en “Jaap.”’

– Nieuwsblad van het Noorden, 26 februari 1930