‘Reeds langen tijd was het de politie bekend, dat in het bewuste huis des nachts mannen bijeenkwamen om daar te dobbelen en te kaarten om vrij belangrijke bedragen. Doorgaans kwamen de bezoekers ver na het middernachtelijk uur in het huis bijeen en meenden dan ongestoord hun goklust te kunnen botvieren. De politie besloot er spoedig een einde aan te maken. Inspecteur Hoogenboom ging met ongeveer vijftien agenten naar de bewuste straat en zette daar een gedeelte van de buurt af. Toen hij zelf met eenige agenten het huis binnendrong, bleek, dat de heeren op de komst der politie bedacht waren. Achter de deur hadden zij een groote plank dwars tusschen de paneelen en den vloer gezet. Deze hinderpaal ging niet spoedig uit den weg; de agenten gebruikten al hun kracht, doch de deur kregen zij aanvankelijk niet open en in dien tusschentijd hadden de gokkers alle gelegenheid om het geld en de kaarten te verstoppen.

Eerst nadat de politie eenige paneelen uit de deur had geslagen, kon zij binnenkomen. Er waren ongeveer vijftien mannen, onder wie de huurder van het perceel. Het geheele gezelschap werd in een politie-auto overgebracht naar het bureau aan den Singel, waar alle namen en adressen werden genoteerd. Daarna zijn de heeren weer op vrije voeten gesteld. Tegen den huurder van het pand werd procesverbaal opgemaakt.’

– De Tijd: godsdienstig-staatkundig dagblad, 21 juni 1936