Amsterdam is ’s avonds een stad van licht. Dat was vroeger wel anders. Een wandelaar op straat kon in de duisternis vaak geen hand voor ogen zien. Met een beetje pech viel hij ook nog eens in een gracht. De veiligheid en de aantrekkelijkheid van het stadslicht vinden hun oorsprong in de tweede helft van de negentiende eeuw. Vóór die tijd hing hier en daar een olielamp. De introductie in de zeventiende eeuw van de straatlantaarn van Jan van der Heyden bracht verbetering, maar pas met de komst van het gaslicht (uit Engeland) werd de nacht pas écht toegankelijk. Vanaf 1866 besloot het stadsbestuur grootschalig straatlantaarns op basis van gas te plaatsen.