2 min

Sporen van een nederzetting uit de vroege middeleeuwen

West-Nederland is dan bijzonder dun bevolkt en de kans op het vinden van intacte nederzettingen uit die tijd is erg klein. Als die nederzettingen, zoals bij Groot Olmen, ook nog in een later door duinen overstoven gebied liggen, wordt de kans op ontdekking wel heel klein. Doordat de humeuze laag werd verwijderd om de bodem te verschralen, kreeg de wind vat op het droge zand. De boswachter trof vervolgens een zandvlakte aan die geplaveid leek met middeleeuwse scherven. De opgraving van de 15 plekken met archeologisch materiaal zou van groot belang blijken.

Houten boerderij

De eerste bewoners vestigden zich rond 450 in een vochtige vallei in het bosrijke gebied, waar een kleine poel zorgde voor water voor het vee en waar de aanwezige natuurlijke begroeiing kon zorgen voor voldoende bemesting van de kleine akkers die werden aangelegd. Het huis dat gebouwd werd, was langgerekt en volledig van hout gebouwd – ook de planken wanden, wat toen een bijzondere luxe was. Het aardewerk bestond vrijwel geheel uit goedgebakken kleine potten die afkomstig waren uit het (Duitse) Rijnland. Door volgende generaties werden, op dezelfde plek, nog meer huizen van hetzelfde type gebouwd. Pas aan het begin van de zevende eeuw werd deze plek niet meer gebruikt.

Aardewerken pot gevonden bij Groot Olmen.

Verstuiving

In de loop van de tijd hadden zich meer mensen gevestigd in het gebied dat overigens steeds kaler werd doordat hout werd gebruikt om te bouwen en om te stoken. Door de intensieve bewerking en het droger worden van het klimaat begon de zandgrond steeds meer te stuiven, een probleem dat zich overal langs de kust voordeed. Wonen in Groot Olmen zal na de achtste eeuw door verstuiving niet meer mogelijk zijn geweest. Hoe omvangrijk de gehele bewoning uiteindelijk is geweest kunnen we alleen maar naar gissen.

Publicatiedatum: 24/11/2014