Het is de zevende beeldententoonstelling die in de tuinen plaatsvindt, vertelt hoofddirecteur Taco Dibbits. Het museum maakt die exposities graag, omdat ze vrij toegankelijk zijn. Hij ziet het als een cadeautje aan de stad. “Als je langs het museum loopt of fietst kun je verbazingwekkende kunst uit de twintigste eeuw zien.” Het is ook de eerste keer dat Bourgeois’ beelden in een buitenexpositie worden getoond. Het transport naar Amsterdam is een dure grap, zo liet hij doorschemeren, en dus bedankte hij de sponsors hartelijk.
Buitengesloten
Vervolgens gaf Ludo van Halem, conservator moderne kunst van het Rijksmuseum, een rondleiding langs de twaalf beelden, waaronder drie monumentale beelden van spinnen, waarmee de Franse kunstenares bekend is geworden. Twee staan aan weerskanten van de hoofdingang, de derde staat vlakbij de fontein aan de achterkant van het museum.
Kunst kan tal van associaties oproepen; je mag er in zien wat je wilt. Zo zouden de monumentale spinnen van Bourgeois zowel iets beschermends als bedreigends hebben. Dat je er alle kanten mee op kunt, bleek ook toen het gezelschap bij het kunstwerk ‘The Blind Leading the Blind’ aan de achterkant van het museum was aangeland. Het werk bestaat uit verticale, bronzen balken en het zou een verbeelding zijn van één van Louise’s jeugdherinneringen: hoe ze als kind onder een tafel zat en naar een woud van benen keek. “Hoe leuk is dat,” merkte Van Halem op. Hij zal het vast ironisch hebben bedoeld, want het informatiebordje bij het kunstwerk vermeldt dat Louise zich bij de aanblik van haar ouders benen ‘buitengesloten voelde’.
Vleugelnootboom
Via spiraalvormige kunstwerken van aluminium, die in de tuin achter het museum aan een prachtige oude vleugelnootboom hangen en zachtjes in de wind bewegen, belanden we uiteindelijk in de hal van het Rijksmuseum. Daar staan namelijk een paar loodzware, zwart granieten zitmeubels. Loodzwaar, omdat ze net zo zwaar zijn als een personenauto. Normaal staan de banken ergens in het Amerikaanse Pittsburg naast een fontein, maar nu maken ze deel uit van de tentoonstelling.
De ‘oogbanken’, zo genoemd omdat aan de achterkant ogen zijn afgebeeld, worden al druk gebruikt door museumbezoekers om hun vermoeide voeten wat rust te gunnen. Waarschijnlijk hebben ze geen flauw benul dat ze in een kunstwerk zitten. De maakster ervan, die in 1911 in Frankrijk werd geboren, om de liefde in 1938 naar New York verhuisde en daar uiteindelijk in 2010 overleed, zal het vanuit de hemel vast met een glimlach gadeslaan.
De gratis toegankelijke tentoonstelling in de Rijksmuseumtuinen is tot en met 3 november te zien. Er worden ook rondleidingen georganiseerd.
Tekst: Arnoud van Soest
Publicatiedatum: 28/05/2019
Vul deze informatie aan of geef een reactie.