2 min

Amper een meter onder het maaiveld werden ze aangetroffen: de stenen muurtjes, houten balken en funderingen van een Oudhollandse boerderij. Bestaande uit bakstenen van verschillende oorsprong en hergebruikt scheepshout, maar toch degelijk gebouwd. En eeuwenlang onzichtbaar voor de wandelaars en fietsers op de nabijgelegen Uitdammerdijk. Voor archeologen die bekend waren met historische bronnen over deze plek, was het echter allang bekend dat de restanten hier moesten liggen. En nu wordt alle voorbijgangers even een blik in de grond gegund.

Uitdam, gezien langs de Uitdammerdijk, ca. 1780. Collectie Stadsarchief Amsterdam.

De oudste vermelding van de nederzetting Uitdam stamt uit 1342. De boerderij, bestaande uit een woongedeelte en een staldeel voor het vee, is in de late zestiende eeuw gebouwd. Maar waarschijnlijk lag er al eerder een boerderij op dezelfde plek, die is afgebrand. Uitdam was destijds een klein vissersdorp aan de Zuiderzee, dat voortdurend bedreigd werd door datzelfde water. De boerderij was echter op een opgeworpen terp gebouwd, om hem tegen overstromingen te beschermen. Ook zou er in de buurt een kerkje hebben gestaan, maar die is tot nu toe nog niet aangetroffen.

De opgraving aan de Uitdammerdijk wordt uitgevoerd als voorbereiding op de versterking van de Markermeerdijken tussen Amsterdam en Hoorn. Om aan de eisen op het gebied van stabiliteit en hoogte te voldoen, worden de Markermeerdijken de komende tijd flink versterkt. Maar de kust rond de Markermeerdijken is historisch gezien een heel interessant gebied, daarom wordt voorafgaand aan de dijkversterking archeologisch onderzoek uitgevoerd, zowel op het land als onder water. Als de archeologen klaar zijn, zal de plek van de opgraving met een dik pak zand opgehoogd worden. Reden om nu zoveel mogelijk historie in kaart te brengen.

Tekst: Sarah Remmerts de Vries

Bron: Patrick Meershoek, ‘Restanten eeuwenoude nederzetting gevonden in Noord’, Het Parool (29 mei 2020).

Publicatiedatum: 03/06/2020