1 min

Sporen zijn er nog te over in de regio. Zichtbare in de overgebleven tuinderijen, onzichtbare bij de inwoners in wiens herinnering de tuinderij nog een belangrijke rol
speelt. Het is levend erfgoed dat heeft bijgedragen aan de welvaart van de streek, de groei van de plaatsen, de cultuur en de mores van de inwoners.

Van binnenuit staat de tuinbouw nu onder druk. De ‘goeie grond’ zucht onder intensieve bewerkingen, kunstmest, bestrijdings- en gewasbeschermingsmiddelen en het hoge productietempo. De stikstofcrisis zet de tuinbouw in een grimmiger licht. De buitenwacht kijkt kritisch naar de tuinbouw, de sector zelf zet zich schrap. Hoe bewaren we het tuinderserfgoed en bijbehorend landschap voor de toekomst? Hoe geven we het een nieuw elan, zodat de ‘Goeie Grond’ niet omslaat in ’t ‘Barre Land’?

In deze tentoonstelling nemen we u mee in de geschiedenis van de tuinderijen in deze streek. Van de vroegste bewoning via de warmoezerij naar de hoogtijdagen, tot het slinken van het tuinbouwareaal in de 20ste eeuw. De vragen en dilemma’s van nu hebben we ook aan dichters en kunstenaars voorgelegd. Dat maakt dat deze tentoonstelling blijft ‘groeien’ en ‘bloeien’, zoals ooit de teelt.

De gedichten van gelauwerd dichter Hans Tentije, geboren en getogen in Wijk aan Zee, geven het oude agrarische landschap een melancholieke ondertoon. Als slot van de tentoonstelling reflecteert Beverwijker Jan van Kampen met zijn installatie op de huidige tuinbouw. Begin september treedt het museum naar buiten met een manifestatie op Heemskerkerduin. Idee en organisatie is in handen van Jaap Velserboer en Truus Zonneveld.

Bron: Museum Kennemerland